Wanneer we gaan praten over gezondheid en het welzijn van mensen, en in dit geval veelal kinderen, kunnen de gemoederen flink oplopen. Logisch want we zijn allemaal erg gehecht aan onze gezondheid en kroost. Als kinderloze vrouw, vroeg ik mij wel eens af of ik überhaupt een mening in deze mag hebben, maar ik heb besloten dat ik dat mag.

Nog niet zo lang geleden las ik een boek dat het verhaal uiteenzette van een depressieve vrouw die uiteindelijk terecht kwam bij de behandeling DBS ( Deep Brain Stimulation ) Deze behandeling tegen depressie is er voor mensen die lijden aan therapieresistente depressie. Volgens de arts die het voorwoord bracht heeft zo’n 20% van alle mensen met depressie deze resistente depressie. Laat ik vooral even duidelijk zijn dat dit een afschuwelijke aandoening is, waarvan je alleen maar kan hopen dat er ooit een grotere groep voor in aanmerking kan en mag komen. Want helaas is dus kennelijk niet iedereen geschikt. Ook al ben je therapieresistent maar heb je bijvoorbeeld een borderline persoonlijkheidsstoornis kom je niet in aanmerking voor deze behandeling. Ik ben er helaas nog niet achter waarom niet. Een vraag die mij niet los laat.

Laat ik nogmaals benadrukken dat ik alle vormen van mentale aandoeningen afschuwelijk vind en hoop dat er net als bij lichamelijk ongeneeslijk zieken veel onderzoek gedaan zal worden en de weg naar genezing gevonden zal worden.

Maar waar ik naar toe wil zijn de inconsequente bewegingen die er momenteel gaande zijn voornamelijk bij de progressieve onder ons. Kinderen worden niet in staat geacht om bepaalde zaken met vol vermogen en verstand te kunnen doen. Zo hebben we regels over auto rijden, alcohol drinken, stemmen etc etc. Kinderen mogen een aantal zaken ( nog ) niet. Stemmen doe je als je voldoende verantwoording kan voelen, auto rijden dito. Full time werken zodat je al vroeg aan je eerste miljoen kan beginnen is kindermishandeling volgens velen en zelfs bij wet verboden. Trouwen met de liefde van je leven is volgens de wet voor kinderen onder de 18 verboden en noemen we kindhuwelijk. Enzo kunnen we gerust nog vele andere zaken vinden die ons als kind zijnde verboden is. We hebben wetten die kinderen in bescherming nemen.

Die wetten gelden dus vreemd genoeg niet meer als een kind besluit niet langer een jongen of een meisje te willen zijn. Dan gooien we alle regels en wetten overboord en kunnen ze de mogelijkheden niet groot genoeg maken. Die bescherming van het kind geldt dus niet meer als een progressief groepje “vrijdenkers” besluiten een week “seksuele voorlichting” te gaan geven aan kinderen die noch mentaal noch lichamelijk klaar zijn voor hetgeen ze zogezegd al moeten weten volgens deze grote denkers. Soit seksuele voorlichting is steeds vroeger nodig in deze tijd van social media en filmindustrie. Maar vertellen dat het voor een kind veiliger is om te praten in de chat dan bij de ouders is niet leerzaam, maar schendt het ( voor) recht van de ouders.

De vrijheid van een kind zo jong als 11 jaar om te mogen beslissen welk geslacht het zou willen hebben is bon ton in de hoofden van vele progressieve denkers. Het Radboud maakt het zo mogelijk nog bonter en weet zelf te melden dat pubertijdsremmers in zijn geheel niet schadelijk zijn. Inmiddels is deze tekst van de website verdwenen, omdat ze gewezen zijn op recente studies die een hele andere uitkomst hebben dan wat ze graag hadden gewild. Het is en blijft schadelijk. Bron: zie deze draad op twitter

Laat ik nog een voorbeeld geven. Als kind/jong volwassene met een borderline persoonlijkheidsstoornis, die in zeer ernstige mate aanwezig is, dat automutileren een onderdeel van je leven geworden is, mag geen levensveranderende behandeling als Deep Brain Stimulations ondergaan. Maar een gewetenloze, oh zo progressieve en vrijdenkende arts, zonder enige vorm emotionele intelligentie is vrij om bij deze zelfde persoon met BPS de mutilatie naar een hoger level te tillen en haar borsten te verwijderen. En om dit alles een heel speciaal randje te geven, maken ze een foto van haar ontblote bovenlijf waar al haar littekens er goed uitkomen en maken ze dat de campagne foto voor de pride. Pride ? Waar zijn de beschermers van deze zeer zwaar beschadigde kinderen?

Zijn we nu echt allemaal gek aan het worden ? En nee ! Ik zeg hiermee niet dat van geslacht willen veranderen een mentale ziekte is. Absoluut niet! Wat ik wel zeg is de gretigheid waarmee groepen mensen aan de slag gaan en pure misbruik maken van kinderen/jong volwassenen die hiermee te kampen hebben. Misbruik maken van de mogelijkheid kleine kinderen te beïnvloeden, ouders buiten spel zetten. Niet uit bescherming. Niet om het welzijn van de kinderen, maar uit eigenbelang. Want een groot denker doet grote dingen. En progressie willen we. Vooruitgang. Een grote wereld. One love. Iedereen vrij en nog wat van deze inhoudsloze utopische kreten waar geen mens in de werkelijkheid iets mee kan.
Maar wat zijn we progressief. Bijkomend voordeel voor deze groep. Opvoeding overlaten aan school.

Ik begon mijn blog met de in mijn hoofd aanwezige twijfel. Mag ik als kinderloze vrouw hier wel wat van vinden. Het antwoord is ja. Dat mag ik. Sterker ik moet. Niemand met gezond verstand mag hierover stil blijven. Natuurlijk is dit een lastige. Natuurlijk valt hier nog zoveel meer over te zeggen dan wat ik in dit blog schrijf. Het is niet zwart wit ( om maar eens in de BPS termen te blijven ) er is grijs en zelfs gemêleerd. Debatteer. Maar laten we niet stil blijven zitten terwijl de kinderen geschoren worden.
Laat een kind kind zijn. En laten we bepaalde taken bij de ouders laten. Daar waar het hoort. Laten we vooral onze kinderen beschermen. Niet alleen in de wet, maar juist vooral daarbuiten.